ေရးျဖစ္လုိက္တာပါ။ဘယ္အရာမဆို ေကာင္းက်ိဳးနဲ႔ ဆိုးက်ိဳးဆိုိတာေတာ့ ရွိစၿမဲပဲေလ။ ဒညင္းသီးဟာဆိုရင္
ေကာင္းက်ိဳးထက္ ဆိုးက်ိဳးက ပိုၿပီးမ်ားေနတယ္ဆိုတာကုိႀကံဳခဲ့ရခံခဲ့ရတာေတြကသက္ေသလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။
က်ေနာ္ ဖတ္လုိက္ရတဲ့ ေဆာင္းပါးတုိေလးထဲမွာ- တညင္းသီးမွာ ပါတဲ့ အဆိပ္ဟာ ၀.၃ %ကေန ၁.၃% အထိပါဝင္ပါတယ္။ ေက်ာက္ကပ္၂.ခုစလံုးကိုပ်က္စီးေစၿပီးအသက္ကိုပါ ေသေစႏိုင္တဲ့အထိေတာင္
ျဖစ္ပြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒညင္းသီးရဲ႕အဆိပ္ဟာ ေရထဲမွာေတာင္အနည္းငယ္ ေပ်ာ္ဝင္ေစႏိုင္တဲ့ အဆိပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေရနဲ႔ျပဳတ္ရင္ တႀကိမ္တည္းနဲ႔မလံုေလာက္ပဲ အနည္းဆုံး ၃.ႀကိမ္ကေန ၅.ႀကိမ္အထိ ေရမ်ားမ်ားနဲ႔ ျပဳတ္ရပါမယ္။ ျပဳတ္ၿပီးတဲ့ ေရကို သြန္ၿပီး ေနာက္ထပ္ ေရအသစ္နဲ႔ ထပ္ျပဳတ္ရပါမယ္။ေရဆူမွတ္ ၁၀၀’C သာ ရွိတာေၾကာင့္ မီးဖုတ္စားရင္ အဆိပ္ဓာတ္ကို မျပယ္ေစႏိုင္ပါဘူး။
၁၀၀%ကေတာ့ ဒုကၡေပးပါတယ္။ ဒညင္းသီးစားရင္ ဆားရည္မွာ ၾကာၾကာစိမ္စားရင္ေတာ့
အဆိပ္ကို ေလွ်ာ့ေစႏိုင္ပါတယ္။ ကဲ…ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဒညင္းသီးကို ေလွ်ာ့စားတာ
အေကာင္းဆံုးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လို႔ ေရးတဲ့သူက ဆုိထားပါတယ္။
ဒီစာေလးကိုဖတ္မိၿပီးက်ေနာ္လဲအသိေပးမွ်ေဝခ်င္လာတဲ့အတြက္က်န္းမာေရးဗဟုသုတရွာလိုသူမ်ားအတြက္ ဆင္ျခင္ႏိုင္မယ့္ အသိေလးတခု ရသြားရင္ပဲ က်န္းမာေရးကုသုိလ္တမ်ိဳးရၿပီလုိ႔ ရည္ရြယ္လုိရင္းျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ဆုိရင္ ငယ္စဥ္ထဲက ဆီးလဲ သိပ္မေကာင္းပါဘူး။ဒါေပမဲ့ ငရုပ္သီးစိမ္းခ်က္နဲ႔ အတို႔အျမွဳတ္ အားလုံးနဲ႔ ဒညင္းသီးကုိလည္း အေသႀကိဳက္တာပါ။ဘယ္ေလာက္အထိ ႀကိဳက္သလုိဆိုရင္ ငယ္စဥ္က ဒညင္းသီးအလုံးအေသးဆိုရင္ တလုံးကုိထမင္းတလုပ္ပဲ စားပစ္တာပါ။ ေနာက္တခါ ဒီလုိစားလို႔ အားမရေသးပဲ ဒညင္းသီးကုိ ႏူးၿပီးစီးေနေအာင္ျပဳတ္ၿပီး ပါးပါးလွီး၍ ၾကက္သြန္နဲ႔ အသုတ္လုိ သုတ္စားတဲ့အထိ စားခဲ့တာ။နည္းနည္းႀကီးလာေတာ့ မႏၱေလးမွာ ျမစ္ႀကီးနားဘက္က လာတဲ့ ဒညင္းသီး အလုံးလွလွအႀကီးႀကီးမ်ားကိုလည္း တျခမ္းကုိ တလုပ္ပဲစားပစ္တာ။ ခရမ္းခ်ဥ္သီး ငါးပိခ်က္နဲ႔ေပါ့။
ငါးပိခ်က္ကုိလည္း ငရုပ္သီးက ရဲသလဲေနၿပီး ပူစပ္ေနေအာင္ ခ်က္ထားမွ ႀကိဳက္တာေလ။
အဲဒီလုိ ခ်က္ထားတာေတာင္ အားမရပဲ တခါတေလ အေတာင့္လုိက္ ကုိက္စားပစ္ေသးတာ။
အဲဒီလုိ စားလာရင္း မၾကာပါဘူး။ ဆီးေအာင့္လာၿပီး ဆီးသြားရင္ ေသြးေတြ အတန္းလုိက္ပါလာပါေရာ။ ဆီးေဆးေလးေသာက္ရင္ သက္သာသလုိ ရိွေပမယ့္ အစားကေတာ့ မပ်က္ခဲ့ဘူး။ငယ္ေသးေတာ့ ဘာ့ေၾကာင့္ရယ္လုိ႔ မစဥ္းစားေသးဘူးေပါ့။ ငရုပ္သီး အစားမ်ားလို႔ ငရုပ္သီးေၾကာင့္တခုပဲ ေတြးမိခဲ့တာ။ ငရုပ္သီးကိုေတာ့ နည္းနည္းေလ်ာ့စားခဲ့တယ္။ ဒညင္းသီးကုိအစားမပ်က္ခဲ့ဘူး။
တေန႔မွာ လဘက္ရည္ေသာက္ေနရင္း ခါးပုိင္းကေန မီးပူနဲ႔ ထိုးသလုိ ထုိးေအာင့္လာၿပီးဘယ္လုိမွ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္လာလို႔ ေဆးခန္းကို ေျပးတယ္။ ဆရာဝန္က ေဆးထုိးေပးေပမယ့္ေအာင့္တာက မသက္သာဘူး။ လူးလိွမ့္ ခံရတာ။ မီးပူနဲ႔ထုိးသလုိပါပဲ။ အဲဒါနဲ႔ ေဆးခန္းကျပန္လာရင္း မခံႏိုင္တာနဲ႔ လမ္းကပဲ ေဆးရုံကုိ ဆက္သြားခဲ့ရတယ္။ ေဆးရုံေရာက္လုိ႔နာ့စ္ေယာက်္ား (ကိုေမာင္ေမာင္)ဆုိသူက လူးလိွမ့္ေအာ္ဟစ္ေနတာကို ျမင္ေတာ့ ဗာရာဂ်င္ဆုိတဲ့ ေဆးတလုံး ထိုးေပးလုိက္ေတာ့မွ ၁၅.မိနစ္ေလာက္အၾကာမွာ သက္သာသြားတယ္။သူကေတာ့ ေျပာပါတယ္။ ဒီေဆးက ခဏခဏထုိးလုိ႔ မေကာင္းဘူး။ ပူစပ္တဲ့ အစားအစာနဲ႔ဒညင္းသီး ေလ်ာ့စားဖို႔ပဲ မွာလုိက္တယ္။ ဆီးနဲ႔ေက်ာက္ကပ္ ပါရဂူႀကီး ေျပာတာကေတာ့ေက်ာက္ကပ္ေရာင္တာတဲ့ေလ။
အဲဒီမွာ အသိတခု ထပ္ရလိုက္တာက ေက်ာက္ကပ္ေရာင္တဲ့အေၾကာင္းကို အသိဘုန္းႀကီးတပါးက သိသြားတဲ့အခါမွာ “ေအး မင္း အဲဒါဆုိရင္ ေနာက္ကုိ ေရခဲေရ ေအးေနတာကို ဘယ္ေတာ့မွ မေသာက္နဲ႔ ေသာက္ရင္ေတာ့ မင္းအသက္ ရွည္မွာမဟုတ္ဘူး”လို႔ ေျပာလုိက္တယ္။အဲဒါကို သိပ္မယုံလို႔ ေရခဲေရ ေသာက္ၾကည့္တယ္။ သိပ္ေအးတဲ့ အခ်ိဳရည္မ်ားကုိလဲ ေသာက္ၾကည့္တယ္။ သူေျပာတာ မွန္တယ္။ ေအးတဲ့ေရကုိ ေသာက္လုိက္မိတာနဲ႔ ခါးက ေအာင့္လာတာပဲ။ အဲဒီထဲက ေအးတဲ့ေရကုိ ထပ္ေရွာင္ေနလိုက္ရျပန္တယ္။အဲဒီလုိ အသိနဲ႔ပဲ ၾသစေတးလ်မွာေနတဲ့ အသိ အန္တီႀကီးတေယာက္ရဲ႕သားမွာ ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါျဖစ္ေနလို႔ ေက်ာက္ကပ္ေဆးရမယ္ ေျပာလို႔ မေဆးဖို႔ အေၾကာင္းနဲ႔ ေအးတဲ့ေရမ်ားကိုမေသာက္ဖို႔ အတန္တန္ မွာလုိက္လ်က္နဲ႔ သူ႔သားက ဆရာဝန္ဆုိေတာ့ ဒါေတြကုိလက္မခံဘူးလားမသိဘူး။ ေရခဲေသတၱာထဲက ေရမွ ေသာက္ေနက်လဲ ျဖစ္ေန၊ ေက်ာက္ကပ္ကုိလဲ
ေဆးလုိက္တဲ့အခါမွာ သိပ္မၾကာပါဘူး။ ဆုံးသြားၿပီဆုိတာ ၾကားလုိက္ရတယ္။
ထိုနည္းတူပဲ ေတာနယ္ဘက္က အသိဘုန္းႀကီးတပါးရဲ႕အကို ဦးေလးႀကီးတဦး ဆုိရင္လဲစာေရးသူကုိ သူက ဒညင္းသီး အဝယ္ခုိင္းလို႔ သုံးပိႆာ ဝယ္ေပးလုိက္တာ။ အဲဒီ ဒညင္းသီးသုံးပိႆာကို အျခား ညီအကုိေမာင္ႏွမ ႏွစ္အိမ္ကိုဆယ္လုံးစီေလာက္ပဲ ေပးၿပီးသူ႔မိသားစုပဲစားပစ္လုိက္တာ ေလးငါးရက္နဲ႔
ေျပာင္သြားတယ္တဲ့။ သူက အမ်ားဆုံး စားတဲ့သူမို႔ သိပ္မၾကာလုိက္ဘူး။ အဲဒီ သန္သန္မာမာ က်န္းမာေနတဲ့ ဦးေလးႀကီးဟာ တလေလာက္အၾကာမွာ ေက်ာက္ကပ္ ပ်က္စီးၿပီး ဆုံးသြားတယ္လို႔ သိရျပန္တယ္။
အဲဒီ ဦးေလးႀကီးရဲ႕တူဆုိရင္လည္း ဒညင္းသီး ဆားရည္စိမ္ကုိ တေန႔ကို ၁၂.လုံးကေန၁၅.လုံးေလာက္အထိ စားဖန္မ်ားလာတဲ့အခါမွာ ရင္ထဲမွာ ၾကပ္လာၿပီး ဆုိ႔တစ္တစ္နဲ႔ အသက္ရႉၾကပ္တာ ခဏခဏျဖစ္လို႔ ”ကုိယ့္လူ အသက္ရွည္ခ်င္ရင္ေတာ့ ဒညင္းသီးကုိ အဲဒီလုိ မစားပဲေလ်ာ့စားတာ ေကာင္းလိမ့္မယ္လို႔” သတိေပးမွလ်ာ့စားလုိက္လုိ႔ ေနာက္ထပ္ မျဖစ္ေတာ့ပဲေကာင္းသြားခဲ့ပါတယ္။ ဒညင္းသီး ဆားရည္စိမ္ရဲ႕အရည္ကို ေသာက္ရင္ ဆီးက်င္တာေပ်ာက္တယ္လို႔ ဆုိၾကေပမယ့္ လူတိုင္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဆီးက်င္တာ ပူတာအတြက္လြယ္ကူတဲ့ တျခားနည္းေတြ မ်ားစြာပဲရိွပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ဒညင္းသီးရဲ႕ဆုိးက်ိဳးမ်ားဟာအင္မတန္မွ ေၾကာက္စရာေကာင္းတာအမွန္ပါပဲ။တေန႔ကို
ေလးငါးလုံးမွ် သာမန္ စားရုံနဲ႔တင္ ဆီးသြား ဝမ္းသြားတဲ့အခါမ်ိဳးနဲ႔ ေခၽြးနံ႔မ်ားပင္အနံ႔က အေတာ္ေလး ဆုိးဝါးလြန္းတယ္ဆုိတာ စားဖူးသူတုိင္း သိၾကမည္ထင္ပါသည္။ဒညင္းသီးနဲ႔ ငရုပ္သီးက ထမင္းၿမိန္တာကေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ ေကာင္းက်ိဳးထက္ ဆုိးက်ိဳးကို ေပးတာကလည္း အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ အတတ္ႏိုင္ဆုံး ေလ်ာ့စားတာက ေကာင္းပါမည္။ အသက္ကုိ ဉာဏ္ေစာင့္ဆုိသလုိေပါ့။ စာေရးသူကေတာ့ ဒညင္းသီးကုိ လုံးဝ မစားျဖစ္ေတာ့ေပမယ့္ ငရုပ္သီးကုိေတာ့ အနည္းငယ္ စားေနဆဲပင္ျဖစ္သည္။ဆီးက တမ်ိဳးျဖစ္လာရင္တာ့ ျမန္မာဆီးေဆးကုိ ႀကိဳေသာက္ထားလုိက္ပါသည္။
အဲဒီက စၿပီး ေရာဂါေတြျဖစ္ေနလို႔ ေဆးလုိက္ရွာေဖြရင္း ကုိယ္တုိင္ပင္ ေဆးဆရာလို ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ အဘိဓမၼာေတာင္သာ ဆရာႀကီး ဦးၾကည္ဆီမွာလဲ သင္တန္းတက္ျဖစ္သြားၿပီး ဆရာႀကီးနဲ႔ က်န္းမာေရးအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးျဖစ္ခဲ့လုိ႔ ဆရာႀကီးကုိယ္တုိင္ သင္တန္းဆင္းလက္မွတ္ ေပးအပ္တာကုိ ရယူခဲ့သလုိပဲ။ အဂၤလိပ္ေဆးမ်ားကုိလည္း ေလ့လာခ်င္တဲ့အတြက္သူနာျပဳသင္တန္းမ်ားကိုပါ တက္ျဖစ္သြားခဲ့သည္။ အဓိကကေတာ့ ေဆးအေၾကာင္းမ်ားနဲ႔ဘယ္ေရာဂါျဖစ္လာရင္ ဘယ္လုိ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ရမယ္ဆုိတာကို သိထားခ်င္တဲ့အတြက္ပဲျဖစ္ပါသည္။
Credit : (ေႏြႏွင္းမုိး)
ဤစာဖတ္သူမ်ားအားလံုးက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစလို႔ေ႐ႊခ်စ္သူမွဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သေပးပါတယ္။
မွ်ေဝေပးျခင္းဟာလည္းေမတၱာတစ္မ်ိဳးပဲမို႔ မွ်ေဝေပးပါေနာ္...
