iMyanmarHouse.com - Best Property Website for Myanmar
×

ဝိဓူရဇာတ္၌ ဝိဓူရပညာရွိအမတ္ၾကီးက မိန္းမလုိက္စားလြန္ၾကဴသူမ်ားကို

ိ ေတဇသခၤတံ=အားအစြမ္း၊ တန္ခုိးအစြမ္း ပညာအစြမ္းတုိ႔၏ ကုန္ခမ္းျခင္းကုိ၊သမၸသံ(သမၸသေႏၱာ)=ေျမာ္ျမင္သည္ျဖစ္၍၊ဣတၳိ ံ= မိန္းမ ကုိ၊ဗဠံ=လြန္လြန္ၾကဴးၾကဴး၊နဂေစၦယ်=မသြားလာေစရ။(ေစ-ဂေစၦယ်=အကယ္၍သြားလာျငားအံ့။)၊ခီလာ ေမေဒါ=အေသြးအဆီ ၾကဳံလွီေျခာက္ခန္းသည္ျဖစ္၍၊ကာသံ=ေခ်ာင္းေျခာက္ ေရာဂါစြဲကပ္ျခင္းသုိ႔ လည္းေကာင္း၊ဒရံ=ကုိယ္ပူေရာဂါ။ ဆီးပူေရာဂါ စြဲကပ္ျခင္းသုိ႔လည္းေကာင္း၊ဗာလ်ံ=အားအင္ကုန္ခန္း ႏြမ္းရိ ျခင္းသုိ႔လည္းေကာင္း၊နိဂစၦတိ=ေရာက္တတ္၏။ဟုဆုံးမေတာ္မူဖူူးပါတယ္။

မိန္းမလုိက္စား အေပ်ာ္ၾကဴးေသာသူသည္ ကုိယ္ပုိင္ဇနီးမယားႏွင့္ မတင္းတိမ္မေရာင္ရဲနုိင္သည္ျဖစ္၍ ျမင္သမွ် မိန္းမကုိ ပူးကပ္ေသြးေဆာင္တတ္၏။မိန္းမလုိက္စားေလ့ရွိသူ၏ မ်က္ႏွာမွာ မိန္းမႏွင့္ေတြ႔သည့္ အခါ မ်က္ႏွာေျပာင္တတ္၍ ႏွုတ္ခ်ဳိ လ်ွာတတ္ႏွင့္ အရွက္မရွိ စကားသြက္၏။

မိမိကိုယ္ကုိ သားနားသပ္ရပ္စြာ ျပင္ဆင္တတ္၍ မာယာျပစ္ဖုံး ဟိတ္ဟန္သုံးလ်ွက္ လွည့္လည္တတ္သည္။မိန္းမကုိေပးရန္အတြက္မူ ႏွေျမာ ျခင္းမရွိ ရက္ရက္ေရာေရာေပးေလ့ရွိ၏။

မိမိအလုိမလုိက္ေသးသ၍ ကုိယ္ေရာစိတ္ပါ အညံ့ခံ ခ်ဥ္းကပ္တတ္ ေလသည္။
မိမိခ်ဥ္းကပ္ေနေသာ မိန္းမအလုိက် ေဆာင္ရြတ္ရမည္ဆုိလ်ွင္ ထုိမိန္းမက မ်က္စ တစ္ခ်က္ခ်ီရုံမွ်ႏွင့္ … ေစတနာ ေဇာအဟုန္ၾကြ၍ ေျခလက္တုိ႔ သြက္လက္စြာ စက္ကဲ့သုိ႔ ခုိင္းသမ်ွ လုပ္ေပးတတ္၏။

ပုိးပန္းေပး ကမ္းရျခင္းအတြက္ ေစတနာ ေရစီးကမ္းျပိဳလုိက္၍ အနည္းငယ္မ်ွ တြက္ကပ္ျခင္းမရွိ။မိန္းမလုိက္စားျခင္း သည္ ေငြေၾကးကုန္ခန္းျခင္းျဖင့္ အစပ်ဳိးကာ ဥစၥာပ်က္စီးေၾကာင္း အမွန္ျဖစ္ေလ၏။

စီးပြားေရးျပဳန္းတီးျခင္းမ်ွ သာမဟုတ္ေသး။အနာေရာဂါထူေျပာ၍ က်န္းမာေရးတည္းဟူေသာ လာဘ္ၾကီးလည္းဆုံး၍ လူညြန္႔တုံးဘဝ က်ေရာက္ကာ ဘဝဆုံးရတတ္ပါတယ္။
မိန္းမလုိက္စားေလ့ရွိသူတုိင္း၏ အက်င့္မွာ ေတြ႔သမ်ွ မိန္းမ အေကာင္းထင္တတ္ျခင္းျဖစ္သည္။

ကုိယ္စိတ္ အည့ံခံပုိးရျခင္း၊ ပစၥည္းဥစၥာကုန္ခန္းျခင္းတုိ႔ျဖင့္ မိန္းမတစ္ေယာက္ကုိ ပုိင္ျပီးေသာ အခါတြင္လည္း ထုိမိန္းမ ႏွင့္ မေက်နပ္မေရာင္ရဲျပန္၍ ေနာက္တစ္ေယာက္ရွာျပန္သည္။

ေတြ႔သမ်ွမိန္းမ အေကာင္းထင္လုိက္စား ေသာ္လည္းထုိသုိ႔ေသာ သူမ်ဳိးအဖုိ႔ ဂုဏ္က်က္သေရ ဣေျႏၵသိကၡာ၊ဥာဏ္ပညာရွိေသာ မိန္းမကုိရသည္ မဟုတ္။ေပါ့ပ်က္ေလလြင့္ ညံ့ဖ်င္းေသာ မိန္းမမ်ဳိးကုိသာ ေတြ႔ၾကဳံရသည္။

မိန္းမလုိက္စားေလ့ရွိသည္ဟု နာမည္သတင္းၾကီးသူမွာ မည္မ်ွပင္ ရာထူး၊အာဏာ၊ စီးပြားဥစၥာ ရွိပင္ျငား ေသာ္လည္း အဖုိးတန္ မိန္းမမ်ားကေရွာင္ရွားၾက၏။

တစ္ခါတစ္ရံ ေငြေၾကးဥစၥာ၊ရာထူး အာဏာ အရွိန္အဝါ ျဖင့္ အကုန္အက်ခံ၍ ပုိးပန္းပါေသာ္လည္း ထင္းတုိင္းမျဖစ္ လြဲေခ်ာ္၍ အရွက္ၾကီးစြာရတတ္၏။ “မယားထိ ဓားၾကည့္”ဆုိသည့္ လင္ေယာက်ၤား ၊ေမာင္ဘြားမိဘမ်ားႏွင့္ေတြ႔ၾကုံလ်ွင္ အသက္ပင္ဆုံးရွုံးတတ္ေသး၏။

ထုိ႔ေၾကာင့္ မိန္းမလုိက္စားသူသည္ အရာရာနစ္နာဆုံးရွဳံးတတ္ေလေသာေၾကာင့္ မိန္းမလုိက္စား လြန္ၾကဴး ျခင္းကုိ ပ်က္စီးေၾကာင္းဟု ေဟာေတာ္မူျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
.

ပါဝေကာ=မီးသည္။ က႒ပုဥၥံ=ထင္းပုံၾကီးကုိ။ ဒဟိတိဣဝ=ျပက်ေလေအာင္ က်ြမ္းေလာင္ဘိသကဲ့သုိ႔။ တထာ=ထုိ႔အတူ၊ ပမတၱႆ= မိန္းမလုိက္စား မုိက္မွားေမ့ေမာေနသူ၏။

ယသံ=အျခံအရံမ်ားျခင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ကိတၱိ ံ=ဂုဏ္န႔ံသတင္း ေက်ာ္ေဇာျခင္းကုိလည္းေကာင္း၊ ဓိတိ ံ=ခုိင္ခံ့စြာဘိ သမာဓိၾကီးရင့္မွဳ ကုိလည္းေကာင္း၊သူရံ=မဆုတ္မတြန္႔ ရဲရင့္ထက္ျမက္ျခင္းကုိလည္းေကာင္း၊ဗဟုသစၥံ= အၾကားအျမင္ ၾကြယ္ဝျခင္းကုိလည္းေကာင္း။

ပဇာနနံ=ေျမာ္ျမင္တုံဘိ အမွန္သိျခင္းကုိလည္းေကာင္း၊ဒဟႏၱာ=ျပက်ေလ ေအာင္ က်ြမ္းေလာင္ၾကကုန္လ်က္၊ဟာပယႏၱိ=ဆုတ္ယုတ္ျပဳန္းတီး၊ပ်က္စီးေစကုန္၏။ (တိကနိပါတ္ဇာတ္အ႒ကထာမွေကာက္ႏွုတ္ခ်က္)

ကာမဘုံသားျဖစ္ေသာ ေလာကလူသားမ်ားအတြက္ ေယာက်ၤားသည္ မိန္းမ၏ အေတြ႔အထိအာရုံ၊ မိန္းမသည္ ေယာက်ၤား၏ အေတြ႔အထိအာရုံတုိ႔မွာ အေကာင္းမြန္ဆုံး အရသာအျဖစ္ မွတ္ယူခံစားေလ့ရွိၾက သည္။

သုိ႔ေသာ္ လူ႔ေလာကတြင္ အေတြ႔အထိ ေဖာ႒ဗၺာရုံ၌ လြန္ကဲသူမ်ားကုိ “တဏွာရူးမ်ား”ဟု အမ်ား ေခၚေဝၚေျပာဆုိၾကလ်ွက္ မည္သည့္ အာရုံကုိမဆုိ လြန္လြန္ကဲကဲ တက္မက္တြယ္တာတတ္သူကုိ တဏွာ ၾကီးသူဟု ေခၚဆုိနုိင္ေပသည္။ဇာတက အ႒ကထာ၌ အရူးရွစ္မ်ဳိးျပဆုိထားသည္။

၁။ကာမုမၼတၱက=တဏွာရူးသူ။

၂။ေကာဓုမၼတၱက=ေဒါသရူးသူ။

၃။ဒိ႒ဳမၼတၱက =အယူလြဲမွားရူးသူ။

၄။ေမာဟုမၼတၱက =မုိက္မဲေတြေဝရူးသူ။

၅။ယကၡဳမၼတၱက =ဘီလူး၊ တေစၦသရဲပူးဝင္၍ရူးသူ။

၆။ဝိတၱဳမၼတၱက =သည္းေျခပ်က္ရူးသူ။

၇။သုရုမၼတၱက =အရက္မူးျပီးရူးသူ

၈။ဗ်သနဳမၼတၱက =ဥစၥာ ေဆြမ်ဳိး ပ်က္စီး၍ရူးသူ ဟူ၍ျဖစ္၏။

မိမိအလုိဆႏၵကုိလုိက္၍ တဏွာရမၼက္ၾကီးသူအား အရူးဥပမာတစ္မ်ဳိးေပး၍ ခုိင္းႏွုိင္းထားေလသည္။ အမ်ားထက္ပုိ၍ တဏွာရာဂ လြန္ၾကဴးလုိစိတ္သည္ ခ်ဳိးႏွိမ္ပစ္ရမည့္ စိတ္ရိုင္းတစ္ခုျဖစ္၏။

စိတ္၏ အညစ္အေၾကး စိတ္၏ ရန္သူျဖစ္ေသာ ရာဂတဏွာကုိ သတိပညာအထိန္းတုိ႔ျဖင့္ ထိန္းသိမ္းနုိင္မွ ျဖဴစင္ မည္။စိတ္သည္ ပကတိအခါ၌ ျဖဴစင္သန္႔ရွင္း အျပစ္ကင္းလ်က္ရွိ၏။

တဏွာစိတ္ျဖင့္ အာရုံကုိ အလြန္အက်ဴး လုိခ်င္မက္ေမာမွဳ တြယ္တာကပ္ျငိမွဳတုိ႔ေၾကာင့္ အျပစ္မကင္း၊မသန္႔ရွင္းေသာ အညစ္အေၾကးသဖြယ္ျဖစ္ရ သည္။တဏွာရာဂတည္းဟူေသာ စိတ္အညစ္အေၾကးကုိ ဆပ္ျပာႏွင့္ေရျဖင့္ ေဆးေၾကာ၍ မစင္နုိင္ေပ။

စိတ္ သတၱိျဖင့္ ေဆးေၾကာမွသာ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္မည္ျဖစ္၏။
တဏွာရာဂစိတ္မႊန္ေနသူသည္ ပညာမ်က္စိကုိလည္း ကန္းေစ၏။

အေၾကာင္းအက်ဳိးကုိလည္းမျမင္၊ အေကာင္းအဆုိးကုိလည္း ခြဲျခားမသိ၊အမွားအမွန္ကုိ မေဝခြဲနုိင္ဘဲ ေမွာင္အတိက်ကာ မ်က္ကန္းပမာ ျဖစ္ေနသည္။

သုိ႔ျဖစ္ရာ တဏွာရာဂစိတ္ေၾကာင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ အာရုံကုိ လြန္ၾကဴးစြာ လုိက္စားလုိစိတ္ကုိ သတိ၊ပညာ၊အေျမာ္အျမင္ ဆင္ျခင္တုံတရားတုိ႔ျဖင့္ ထိန္းသိမ္း၍ ေလာကီအက်ဳိးစီးပြား၊ေလာကုတၱရာ အက်ဳိး စီးပြားတုိ႔ ပ်က္စီးျခင္းေဘးမွ ေဝးစြာေရွာင္ရွားအပ္ေပသတည္း။

မွတ္ခ်က္။ ။အရွင္ဓမၼပီယ(ေျမာင္)၏ ပ်က္စီးျခင္းေဘးေဝးၾကပါေစ စာအုပ္မွေကာက္ႏွဳတ္တင္ျပ လုိက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

စာဖတ္သူအားလုံး ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါး က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။


Credit:အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္ အိႏၵိယနုိင္ငံ)

ဤစာဖတ္သူမ်ားအားလံုးေပ်ာ္႐ြင္ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစလို႔ေ႐ႊခ်စ္သူမွဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သေပးပါတယ္။

မွ်ေဝေပးျခင္းဟာလည္းေမတၱာတစ္မ်ိဳးပဲမို႔ မွ်ေဝေပးပါေနာ္...

Unicode Version

ဝိဓူရဇာတ်၌ ဝိဓူရပညာရှိအမတ်ကြီးက မိန်းမလိုက်စားလွန်ကြူသူများကို

ိ တေဇသင်္ခတံ=အားအစွမ်း၊ တန်ခိုးအစွမ်း ပညာအစွမ်းတို့၏ ကုန်ခမ်းခြင်းကို၊သမ္ပသံ(သမ္ပသန္တော)=မြော်မြင်သည်ဖြစ်၍၊ဣတ္ထိ ံ= မိန်းမ ကို၊ဗဠံ=လွန်လွန်ကြူးကြူး၊နဂစ္ဆေယျ=မသွားလာစေရ။(စေ-ဂစ္ဆေယျ=အကယ်၍သွားလာငြားအံ့။)၊ခီလာ မေဒေါ=အသွေးအဆီ ကြုံလှီခြောက်ခန်းသည်ဖြစ်၍၊ကာသံ=ချောင်းခြောက် ရောဂါစွဲကပ်ခြင်းသို့ လည်းကောင်း၊ဒရံ=ကိုယ်ပူရောဂါ။ ဆီးပူရောဂါ စွဲကပ်ခြင်းသို့လည်းကောင်း၊ဗာလျံ=အားအင်ကုန်ခန်း နွမ်းရိ ခြင်းသို့လည်းကောင်း၊နိဂစ္ဆတိ=ရောက်တတ်၏။ဟုဆုံးမတော်မူဖူူးပါတယ်။

မိန်းမလိုက်စား အပျော်ကြူးသောသူသည် ကိုယ်ပိုင်ဇနီးမယားနှင့် မတင်းတိမ်မရောင်ရဲနိုင်သည်ဖြစ်၍ မြင်သမျှ မိန်းမကို ပူးကပ်သွေးဆောင်တတ်၏။မိန်းမလိုက်စားလေ့ရှိသူ၏ မျက်နှာမှာ မိန်းမနှင့်တွေ့သည့် အခါ မျက်နှာပြောင်တတ်၍ နှုတ်ချို လျှာတတ်နှင့် အရှက်မရှိ စကားသွက်၏။

မိမိကိုယ်ကို သားနားသပ်ရပ်စွာ ပြင်ဆင်တတ်၍ မာယာပြစ်ဖုံး ဟိတ်ဟန်သုံးလျှက် လှည့်လည်တတ်သည်။မိန်းမကိုပေးရန်အတွက်မူ နှမြော ခြင်းမရှိ ရက်ရက်ရောရောပေးလေ့ရှိ၏။

မိမိအလိုမလိုက်သေးသ၍ ကိုယ်ရောစိတ်ပါ အညံ့ခံ ချဉ်းကပ်တတ် လေသည်။
မိမိချဉ်းကပ်နေသော မိန်းမအလိုကျ ဆောင်ရွတ်ရမည်ဆိုလျှင် ထိုမိန်းမက မျက်စ တစ်ချက်ချီရုံမျှနှင့် … စေတနာ ဇောအဟုန်ကြွ၍ ခြေလက်တို့ သွက်လက်စွာ စက်ကဲ့သို့ ခိုင်းသမျှ လုပ်ပေးတတ်၏။

ပိုးပန်းပေး ကမ်းရခြင်းအတွက် စေတနာ ရေစီးကမ်းပြိုလိုက်၍ အနည်းငယ်မျှ တွက်ကပ်ခြင်းမရှိ။မိန်းမလိုက်စားခြင်း သည် ငွေကြေးကုန်ခန်းခြင်းဖြင့် အစပျိုးကာ ဥစ္စာပျက်စီးကြောင်း အမှန်ဖြစ်လေ၏။

စီးပွားရေးပြုန်းတီးခြင်းမျှ သာမဟုတ်သေး။အနာရောဂါထူပြော၍ ကျန်းမာရေးတည်းဟူသော လာဘ်ကြီးလည်းဆုံး၍ လူညွန့်တုံးဘဝ ကျရောက်ကာ ဘဝဆုံးရတတ်ပါတယ်။
မိန်းမလိုက်စားလေ့ရှိသူတိုင်း၏ အကျင့်မှာ တွေ့သမျှ မိန်းမ အကောင်းထင်တတ်ခြင်းဖြစ်သည်။

ကိုယ်စိတ် အညံ့ခံပိုးရခြင်း၊ ပစ္စည်းဥစ္စာကုန်ခန်းခြင်းတို့ဖြင့် မိန်းမတစ်ယောက်ကို ပိုင်ပြီးသော အခါတွင်လည်း ထိုမိန်းမ နှင့် မကျေနပ်မရောင်ရဲပြန်၍ နောက်တစ်ယောက်ရှာပြန်သည်။

တွေ့သမျှမိန်းမ အကောင်းထင်လိုက်စား သော်လည်းထိုသို့သော သူမျိုးအဖို့ ဂုဏ်ကျက်သရေ ဣနြေ္ဒသိက္ခာ၊ဉာဏ်ပညာရှိသော မိန်းမကိုရသည် မဟုတ်။ပေါ့ပျက်လေလွင့် ညံ့ဖျင်းသော မိန်းမမျိုးကိုသာ တွေ့ကြုံရသည်။

မိန်းမလိုက်စားလေ့ရှိသည်ဟု နာမည်သတင်းကြီးသူမှာ မည်မျှပင် ရာထူး၊အာဏာ၊ စီးပွားဥစ္စာ ရှိပင်ငြား သော်လည်း အဖိုးတန် မိန်းမများကရှောင်ရှားကြ၏။

တစ်ခါတစ်ရံ ငွေကြေးဥစ္စာ၊ရာထူး အာဏာ အရှိန်အဝါ ဖြင့် အကုန်အကျခံ၍ ပိုးပန်းပါသော်လည်း ထင်းတိုင်းမဖြစ် လွဲချော်၍ အရှက်ကြီးစွာရတတ်၏။ “မယားထိ ဓားကြည့်”ဆိုသည့် လင်ယောကျၤား ၊မောင်ဘွားမိဘများနှင့်တွေ့ကြုံလျှင် အသက်ပင်ဆုံးရှုံးတတ်သေး၏။

ထို့ကြောင့် မိန်းမလိုက်စားသူသည် အရာရာနစ်နာဆုံးရှုံးတတ်လေသောကြောင့် မိန်းမလိုက်စား လွန်ကြူး ခြင်းကို ပျက်စီးကြောင်းဟု ဟောတော်မူခြင်းဖြစ်ပါတယ်။
.

ပါဝကော=မီးသည်။ ကဋ္ဌပုဉ္စံ=ထင်းပုံကြီးကို။ ဒဟိတိဣဝ=ပြကျလေအောင် ကျွမ်းလောင်ဘိသကဲ့သို့။ တထာ=ထို့အတူ၊ ပမတ္တဿ= မိန်းမလိုက်စား မိုက်မှားမေ့မောနေသူ၏။

ယသံ=အခြံအရံများခြင်းကို လည်းကောင်း၊ကိတ္တိ ံ=ဂုဏ်နံ့သတင်း ကျော်ဇောခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ ဓိတိ ံ=ခိုင်ခံ့စွာဘိ သမာဓိကြီးရင့်မှု ကိုလည်းကောင်း၊သူရံ=မဆုတ်မတွန့် ရဲရင့်ထက်မြက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ဗဟုသစ္စံ= အကြားအမြင် ကြွယ်ဝခြင်းကိုလည်းကောင်း။

ပဇာနနံ=မြော်မြင်တုံဘိ အမှန်သိခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ဒဟန္တာ=ပြကျလေ အောင် ကျွမ်းလောင်ကြကုန်လျက်၊ဟာပယန္တိ=ဆုတ်ယုတ်ပြုန်းတီး၊ပျက်စီးစေကုန်၏။ (တိကနိပါတ်ဇာတ်အဋ္ဌကထာမှကောက်နှုတ်ချက်)

ကာမဘုံသားဖြစ်သော လောကလူသားများအတွက် ယောကျၤားသည် မိန်းမ၏ အတွေ့အထိအာရုံ၊ မိန်းမသည် ယောကျၤား၏ အတွေ့အထိအာရုံတို့မှာ အကောင်းမွန်ဆုံး အရသာအဖြစ် မှတ်ယူခံစားလေ့ရှိကြ သည်။

သို့သော် လူ့လောကတွင် အတွေ့အထိ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ၌ လွန်ကဲသူများကို “တဏှာရူးများ”ဟု အများ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုကြလျှက် မည်သည့် အာရုံကိုမဆို လွန်လွန်ကဲကဲ တက်မက်တွယ်တာတတ်သူကို တဏှာ ကြီးသူဟု ခေါ်ဆိုနိုင်ပေသည်။ဇာတက အဋ္ဌကထာ၌ အရူးရှစ်မျိုးပြဆိုထားသည်။

၁။ကာမုမ္မတ္တက=တဏှာရူးသူ။

၂။ကောဓုမ္မတ္တက=ဒေါသရူးသူ။

၃။ဒိဋ္ဌုမ္မတ္တက =အယူလွဲမှားရူးသူ။

၄။မောဟုမ္မတ္တက =မိုက်မဲတွေဝေရူးသူ။

၅။ယက္ခုမ္မတ္တက =ဘီလူး၊ တစ္ဆေသရဲပူးဝင်၍ရူးသူ။

၆။ဝိတ္တုမ္မတ္တက =သည်းခြေပျက်ရူးသူ။

၇။သုရုမ္မတ္တက =အရက်မူးပြီးရူးသူ

၈။ဗျသနုမ္မတ္တက =ဥစ္စာ ဆွေမျိုး ပျက်စီး၍ရူးသူ ဟူ၍ဖြစ်၏။

မိမိအလိုဆန္ဒကိုလိုက်၍ တဏှာရမ္မက်ကြီးသူအား အရူးဥပမာတစ်မျိုးပေး၍ ခိုင်းနှိုင်းထားလေသည်။ အများထက်ပို၍ တဏှာရာဂ လွန်ကြူးလိုစိတ်သည် ချိုးနှိမ်ပစ်ရမည့် စိတ်ရိုင်းတစ်ခုဖြစ်၏။

စိတ်၏ အညစ်အကြေး စိတ်၏ ရန်သူဖြစ်သော ရာဂတဏှာကို သတိပညာအထိန်းတို့ဖြင့် ထိန်းသိမ်းနိုင်မှ ဖြူစင် မည်။စိတ်သည် ပကတိအခါ၌ ဖြူစင်သန့်ရှင်း အပြစ်ကင်းလျက်ရှိ၏။

တဏှာစိတ်ဖြင့် အာရုံကို အလွန်အကျူး လိုချင်မက်မောမှု တွယ်တာကပ်ငြိမှုတို့ကြောင့် အပြစ်မကင်း၊မသန့်ရှင်းသော အညစ်အကြေးသဖွယ်ဖြစ်ရ သည်။တဏှာရာဂတည်းဟူသော စိတ်အညစ်အကြေးကို ဆပ်ပြာနှင့်ရေဖြင့် ဆေးကြော၍ မစင်နိုင်ပေ။

စိတ် သတ္တိဖြင့် ဆေးကြောမှသာ သန့်ရှင်းစင်ကြယ်မည်ဖြစ်၏။
တဏှာရာဂစိတ်မွှန်နေသူသည် ပညာမျက်စိကိုလည်း ကန်းစေ၏။

အကြောင်းအကျိုးကိုလည်းမမြင်၊ အကောင်းအဆိုးကိုလည်း ခွဲခြားမသိ၊အမှားအမှန်ကို မဝေခွဲနိုင်ဘဲ မှောင်အတိကျကာ မျက်ကန်းပမာ ဖြစ်နေသည်။

သို့ဖြစ်ရာ တဏှာရာဂစိတ်ကြောင့် ဆန့်ကျင်ဘက် အာရုံကို လွန်ကြူးစွာ လိုက်စားလိုစိတ်ကို သတိ၊ပညာ၊အမြော်အမြင် ဆင်ခြင်တုံတရားတို့ဖြင့် ထိန်းသိမ်း၍ လောကီအကျိုးစီးပွား၊လောကုတ္တရာ အကျိုး စီးပွားတို့ ပျက်စီးခြင်းဘေးမှ ဝေးစွာရှောင်ရှားအပ်ပေသတည်း။

မှတ်ချက်။ ။အရှင်ဓမ္မပီယ(မြောင်)၏ ပျက်စီးခြင်းဘေးဝေးကြပါစေ စာအုပ်မှကောက်နှုတ်တင်ပြ လိုက်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။

စာဖတ်သူအားလုံး ကိုယ်စိတ်နှစ်ပါး ကျန်းမာချမ်းသာကြပါစေ။


Credit:အရှင်ဝိမလဝံသ(နာလန္ဒာတက္ကသိုလ် အိန္ဒိယနိုင်ငံ)



ဤစာဖတ်သူများအားလုံးပျော်ရွင်ချမ်းမြေ့ကြပါစေလို့ရွှေချစ်သူမှဆုတောင်းမေတ္တာပို့သပေးပါတယ်။

မျှဝေပေးခြင်းဟာလည်းမေတ္တာတစ်မျိုးပဲမို့ မျှဝေပေးပါနော်...
 
 
 
အသစ္တင္တိုင္း Email ပို႔ေပးပါမည္။
သင္၏ Email ကို ေအာက္တြင္ ျဖည့္စြက္၍ Submit လုပ္ပါ။
 
 
Top